Ketojenik Diyet – Diyetisyen Sena Nur GÖZÜTOK

KETOJENİK DİYET

Çocuklarda ve erişkinlerde epilepsi tanısı ve yönetimindeki gelişmelere ve yeni antiepileptik ilaçların (AED) uygulanmasına rağmen, epilepsi gelişen çocukların yaklaşık % 30 ‘unda AED’lerde kontrolsüz nöbetler veya tolere edilemez yan etkiler görülüyor.

Yüksek yağlı, düşük karbonhidratlı, yeterli proteinli bir diyet olan ketojenik diyet (KD), üç veya daha fazla AED’ye cevap veremeyen epilepsi olarak tanımlanan, inatçı epilepsili çocuklar için kurulmuş, etkili bir
( farmakolojik olmayan ) tedavidir. Bu tedavi yaklaşımı, inatçı epilepsisi de olan ve cerrahi aday olmayan yetişkinler için makul bir seçenek olabilir. Çoğu zaman, KD’ye başvuran hastalar, beş veya daha fazla AED’den yararlanmıştır.
Klasik KD sıkı bir şekilde kontrol edilir, her hasta için özel olarak hesaplanır ve farklı ülkelerde farklı protokoller kullanılarak formüle edilir, zaman zaman uygulamasında önemli değişiklikler olabilir.

Diyet, doktor ve diyetisyenin gözetiminde…

Diyet, doktor ve diyetisyenin gözetiminde çok disiplinli bir şekilde uygulanmalıdır. Yan etkiler izlenmeli ve bunlar kısa vadede asidoz, hipoglisemi, kusma, obstipasyon, diyare ve gastroözofageal reflü içermelidir. Uzun vadeli yan etkiler genellikle üç ay sonra ortaya çıkar ve hiperlipidemi, kabızlık, böbrek taşı, büyüme yetmezliği, kemik sağlığı ve vitamin, mineral ve iz elementlerin eksikliğinden oluşur.

KD, 1921 yılında geliştirilmiştir ve son on yılda dünya çapında artan bir şekilde kullanılmasına rağmen, birçok nörolog bu terapötik yaklaşıma aşina değildir (1).
Ketojenik diyet (KD), çeşitli tarifler dahil olmak üzere yüksek yağlı, düşük karbonhidratlı ve yeterli proteinli diyet anlamına gelir. Klasik KD, genellikle yağ: yağsız (protein ve karbonhidratlar) için 4: 1 veya 3: 1 KD oranında uygulanan uzun zincirli trigliseritlerden (LCT’ler) oluşur (2).

Ketojenik diyet öncelikle yüksek yağ, orta protein ve çok düşük karbonhidratlardan oluşur. Diyet makrobesinleri, yaklaşık% 55 ila% 60 yağ,% 30 ila% 35 protein ve% 5 ila% 10 karbonhidratlara ayrılır. Spesifik olarak, günlük bir 2000 kcal diyetinde karbonhidratlar günde 20 ila 50 g’a kadar çıkabilmektedir (3).

Temel olarak, karbonhidratlar vücut dokularında birincil enerji üretim kaynağıdır. Vücut, günlük alım miktarının 50 g’ın altına düşmesi nedeniyle karbonhidratlardan yoksun bırakıldığında, insülin sekresyonu önemli ölçüde azalır ve vücut katabolik bir duruma girer. Glikojen depoları tüketerek vücudu belirli metabolik değişikliklerden geçirmeye zorlar. Vücut dokularında düşük karbonhidrat kullanılabilirliği olduğunda iki metabolik işlem gerçekleşir: glukoneogenez ve ketogenez (3).

Glukoneogenez, vücutta, özellikle karaciğerde, başlıca laktik asit, gliserol ve alanin ve glutamin amino asitlerinden endojen glikoz üretimidir. Glikoz mevcudiyeti daha da düştüğünde, endojen glikoz üretimi, vücudun ihtiyaçlarına ayak uyduramaz ve ketojenez, keton gövdeleri formunda alternatif bir enerji kaynağı sağlamak için başlar. Keton cisimleri glikozun yerini birincil enerji kaynağı olarak alır (3).

Yüksek yağlı diyetlerin obeziteye ve koroner kalp hastalığı, diyabet ve kanser gibi diğer bazı hastalıklara neden olduğuna dair yaygın bir inanç, son epidemiyolojik çalışmalarda gözlemlenmemiştir. Yüksek yağlı diyetlerle beslenen hayvanlarda yapılan çalışmalar, diyetsel yağ ile obezite arasında belirli bir nedensel ilişki göstermedi. Aksine, çok düşük karbonhidrat ve ketojenik diyet gibi yüksek yağlı diyetler kilo kaybına faydalı olduğunu göstermiştir (3). Çok sayıda araştırma grubu, KD’nin çocukluk epilepsileri, özellikle de infantil epilepsileri için güvenli ve etkili bir tedavi olduğunu bildirmiştir(2).

KLASİK KETOJENİK DİYET

Klasik KD, gram yağa karbonhidrat artı protein oranına göre hesaplanır. En yaygın oran 3: 1 veya 4: 1’dir; bu, enerjinin % 90’ının yağdan ve % 10’unun karbonhidrat ve proteinden bir araya geldiği anlamına gelir. Kaloriler genellikle yaş için günlük önerilerin % 80‒90’ı ile sınırlıdır. % 90 Sıvı kısıtlaması diyet tarihsel kullanımına ziyade bilimsel kanıtlara dayanmaktadır (1).

ORTA-ZİNCİR TRIGLYCERIDE (MCT) DİYET

MCT diyeti, KD’yi daha lezzetli hale getirmek için geliştirilmiştir ve daha fazla oranda karbonhidrat ve protein içeren bir diyete izin vermektedir. Orta zincirli trigliseritler, kilokalori enerji başına daha fazla keton üretir, klasik KD’de kullanılan uzun zincirli trigliseritlerden daha fazla keton üretir, klasik KD’ye göre ketoz üretmek için daha az yağ alımı gerektirir, çünkü MCT’ler daha hızlı metabolize olur. Hastalar daha fazla çeşit ve miktarda
yiyecek tüketir, daha iyi gelişir ve klasik KD ile karşılaştırıldığında daha az mikro besin gerektirir. Klasik KD karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha düşük toplam kolesterol / yüksek yoğunluklu lipoprotein oranları ile lipit seviyeleri üzerinde olumlu bir etkisi vardır.. Geleneksel MCT diyeti başlangıçta orta zincirli trigliseritlerden enerjinin% 60’ını vermek için tasarlanmıştır. Sık görülen yan etkiler arasında ishal, kusma, şişkinlik ve karın ağrısı bulunur (1).

MODİFİYE ATKİNLER DİYET (MAD)

MAD, ketojenik bir 0.9: 1 (yağ: karbonhidrat ve protein) oranına sahiptir ve yaklaşık % 65 oranında yağ kaynaklarından elde edilir. Çocuklarda net karbonhidratlar başlangıçta 10 g / gün ile sınırlıdır, üç ay sonra da 20 g / gün olması planlanmaktadır. Yetişkinler 15 g / gün başlamaktadır ve bu miktar bir ay sonra 20‒30 g / güne yükseltilebilmektedir. Tüm karbonhidratlara izin verilir ve gün boyunca veya bir öğünde verilebilir. MAD ve Atkins diyeti arasındaki fark, ilkinde, karbohidrat alımının sınırlama yağ idrar ketonlar artırmak amacı ile teşvik edilir, süresiz olarak muhafaza edilir, yani, ve kilo kaybı bir amaç değildir. Diyet bir poliklinik ortamında başlatılır, oruç gerekli değildir, yiyeceklerin tartılması gerekli değildir, protein ve yağ tüketiminde herhangi bir
sınırlama yoktur, kaloriler ve sıvılar sınırlandırılmaz ve danışmanlık için harcanan süre min 30‒45’e düşürülür (1).

DÜŞÜK GLİSEMİK İNDEKS TEDAVİSİ (LGIT)

Düşük glisemik indeks tedavisi (LGIT) klasik KD’den daha az kısıtlayıcıdır çünkü düşük glisemik indeksli gıdaların tüketimini sağlarken yağ alımını teşvik eder. Glisemik indeks (GI), yiyeceklerin kan glukozunu arttırma eğilimini tarif eder . Düşük glisemik indeksli gıdalar, doğum sonrası kan glukozu ve insülin seviyelerinde küçük bir yükselmeye neden olur. LGIT, daha fazla karbonhidrat alımına izin verir, ancak yiyecekleri GI <50 olanlara kısıtlar. Başlangıçta, hastalara ve ailelerine yüksek GI karbonhidratları diyetten
çıkarmaları ve toplam karbonhidratları günlük 40-60 g / gün ile sınırlamaları istenir. Yağ ve protein teşvik edilir (1).

Klinik kanıtlar, alternatif diyetlerin etkinliğinin klasik KD’ninkine benzer olduğunu, ancak karbonhidrat sınırlaması ve artan yağ alımının olduğu katı ve katı bir başlangıç protokolünün yüksek bir etkinlik elde etmek için çok önemli olduğunu göstermektedir.
Diyet seçimi, hastanın yaşı, aile koşulları, ciddiyeti ve epilepsi cinsi dikkate alınarak bireysel olarak yapılmalıdır.

Diyetisyen Sena Nur GÖZÜTOK

Referanslar

1. Sampaio LP. Ketogenic diet for epilepsy treatment. Arquivos de neuro-psiquiatria. 2016;74(10):842-8.
2. Zhang Y, Xu J, Zhang K, Yang W, Li B. The Anticonvulsant Effects of Ketogenic Diet on Epileptic
Seizures and Potential Mechanisms. Current neuropharmacology. 2018;16(1):66-70.
3. Masood W, Uppaluri KR. Ketogenic Diet. StatPearls. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing
StatPearls Publishing LLC.; 2019.